In mijn gedachten staat ze daar nog steeds achter haar katheder in de House of Commons: strijdvaardig op de barricaden, trots zwaaiend met haar Union Jackvlag. Haar oneliners staan nog steeds in mijn geheugen gegrift: ’Brexit is Brexit’ and ‘Strong and stable leadership’. Soms leek ze samen te smelten met een van haar illustere voorgangers, Margaret Thatcher, ook conservatief en iemand met wie niet te spotten viel. Maar uiteindelijk had zij geen verweer tegen de paleisrevolutie in haar eigen partij en de onvermijdelijke en onweerstuitbare opkomst van Boris Johnson, zeg maar Boris. Waar Theresa May, toch vooral Mrs May bleef.
Ik ben in Maidenhead, het kiesdistrict van Theresa May. Na haar terugtreden als prime minister besloot May, zich opnieuw te kandideren voor The House of Commons. Gewoon als MP, een backbencher in de House of Commons. Ik hoop haar hier tegen te komen, al canvassend. Ik probeer contact te leggen met de Maidenhead Conservatives, maar ze reageren niet op mijn verzoek tot een gesprek, een fotomogelijkheid. Ik wil haar graag wat korte vragen stellen over waarom ze toch weer kandidaat wil zijn of waarom ze niet lekker gaat rentenieren met haar Philip? En wat ze van Boris Johnson vindt?
Op de twitteraccount van de conservatieven zie ik dat May wel degelijk campagne voert, soms ook in andere kiesdistricten, voor andere kandidaten. Ik zie fotootjes van een vrolijk lachende May die campagne heeft gevoerd bij een station in haar kiesdistrict. Haar markante panterprintschoentjes heeft ze voor de gelegenheid ingeruild voor stevige bergschoenen. Campagnevoeren is serious business….
Maar op mijn verzoek aan de conservatieven in Maidenhead hoor ik niets terug…
Woensdag ga ik daarom wandelen in Maidenhead op zoek naar iets dat duidt op de aanwezigheid van Theresa May in deze stad. Ik loop het centrum door, op zoek naar verkiezingsposters met daarop haar naam en beeltenis, maar ik kom niets tegen. Een poging om dan maar een biografie over haar te kopen, loopt op niets uit. Bij de plaatselijke WH Smith winkel zijn geen boeken in voorraad over deze illustere stadsgenoot.
’s Middags ga ik daarom naar de bibliotheek en vindt een biografie over Theresa May, de raadselachtige premier, geschreven door Rosa Prince. Op internet ga ik op zoek naar informatie. In veel kiesdistricten worden ‘ hustings’ gehouden, verkiezingsdebatten. Ik google op Maidenhead en hustings en zie to mijn verbazing dat er vanavond een hustings over het klimaat wordt gehouden in het stadhuis, direct tegenover de bibliotheek. Openbaar toegankelijk. Alle vier de kandidaten hebben toegezegd te zullen komen. Mijn avond ziet er opeens heel anders uit. Vanavond ontmoet ik Theresa May.
Ruim voor 7 uur ben ik ‘s avonds aanwezig. Ik zit op de eerste rij. Voor mij op het podium een lange tafel met daarover heen gedrapeerd een paars tafelkleed. Klokslag zevenen komen de vier kandidaten op. Behalve May doen ook de Liberaal Demoraten, The Green Party en Labour mee. Waar Boris Johnson eerder afzegde tijdens een ITV-verkiezingsdebat over het klimaat en vervangen werd door een smeltende wereldbol van ijs, is Theresa May gewoon aanwezig in de theaterzaal die bij het stadhuis van Maidenhead hoort om over het klimaat te praten.
Ik zit op de hoek, recht tegenover May. Ik heb m’n fototoestel in de aanslag en maak foto’s en videootjes van het gebeuren. Theresa May stelt niet teleur en draagt panterprint muiltjes met een zwarte strik. Ze is eenvoudig gekleed met een lichtgrijs jasje en een zwarte broek. In plaats van een ingetogen halsketting en armband draagt ze een protserige lichtblauwe halsketting en armband met grote ronde ballen. Lichtblauw is de kleur van de Tories en Kerst komt eraan…
Alhoewel het vanavond niet primair over Brexit gaat, steunt May Boris Johnsons deal en diens pleidooi ‘To get Brexit done’. Het klimaat is de grootste uitdaging waarmee regeringen te maken hebben, zegt ze. Af en toe verwijst ze naar de plannen die ze als ‘prime minister’ in gang gezet heeft. Het is een vreemd gezicht drie kandidaten op het podium, naast May. In een voor de Tories ‘ safe seat’ heeft May hier niet veel te verliezen. Ook niet als ze zegt voor de uitbreiding van Heathrow te zijn en de komst van een derde landingsbaan. Af en toe zoekt ze contact met haar echtgenoot Philip die links van me zit, ook op de eerste rij. Een deel van het publiek kan het zeker waarderen dat May zich opnieuw kandideert. Zo ook, mijn achterbuurman Patrick.
En dan is de avond zo maar voorbij en nemen de veiligheidsagenten het weer over. May wordt weggeleid achter de schermen, maar niet nadat ze nog even heeft gesproken met een klein meisje, door haar moeder meegenomen, om iets tegen de voormalige premier te zeggen. Het toont de menselijkheid van May, ook als er geen camera’s op staan. Behalve de mijne. En dan is ze weg, net zo snel als ze is opgekomen en is mijn ontmoeting met Theresa May ten einde…
Haha! Ik moest erg lachen bij dit verhaal.