‘Zonder passie en beweging in je leven, ga je een beetje dood’

Mijn vriendin en voormalige collega Christine Schut heeft me geïnterviewd over mijn Brexit-avontuur. Het interview was bedoeld voor mijn eigen website en voor de LeusderKrant. Christine heeft ook de foto’s gemaakt die bij het interview horen. Dankjewel Christine! 

Hieronder de tekst van het interview met foto’s

John Spijkerman vertrekt naar Verenigd Koninkrijk om Brexit te volgen

LEUSDEN – ,,De Britten hebben altijd geworsteld met Europa. Horen ze erbij of niet? Ze zochten aansluiting bij Europa, maar voelden zich er niet thuis. Dat zie je terug als je de politiek van het Verenigd Koninkrijk van de laatste veertig jaar bekijkt’’, vertelt Leusdenaar John Spijkerman (56). In het laatste jaar dat het Verenigd Koninkrijk (VK) lid is van de EU gaat Spijkerman het VK doorkruisen om verslag te doen wat Brexit betekent in het leven van de gewone Brit. Brexit is het uittreden van het Verenigd Koninkrijk (VK) uit de Europese Unie (EU). Op 29 maart 2019 moet de Brexit een feit zijn. Spijkerman heeft een rigoureuze beslissing genomen. Hij heeft zijn huis verkocht, een bestelwagen aangeschaft en vertrekt op donderdag 5 april naar Ierland om van daaruit naar de Iers- Noord-Ierse grens af te reizen.

Tekst en foto’s Christine Schut

,,Het Verenigd Koninkrijk is een jeugdliefde, ik ben er vaak op vakantie geweest en ik vind het prettig om er te zijn. Er heerst een eilandmentaliteit. Ik zie Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland als een soort spiegelbeeld van Europa. Het leven is er net even anders, de mensen hebben er eigen manieren, ze rijden links, ze hebben een eigen munteenheid en stelsel voor het meten van bijvoorbeeld afstand, gewicht en temperatuur. Het Verenigd Koninkrijk heeft altijd tot mijn verbeelding gesproken. Je bent er wel echt in het buitenland, maar het voelt toch vertrouwd. Dat is waarschijnlijk een fascinatie van vroeger”, mijmert de Leusdenaar.

John Spijkerman heeft niet zomaar besloten naar het Verenigd Koninkrijk te gaan. Dat is een proces van een paar jaar geweest. Hij is raadslid geweest voor D66 in Leusden, maar stelde zich niet herkiesbaar. ,,Ik vroeg mij af wat ik moest gaan doen als ik straks geen raadslid meer ben. Als oud-journalist, realiseerde ik me dat ik toch vooral een schrijver ben. Het schrijven van verhalen is mijn passie. Als politicus en raadslid zit je wat dat betreft toch veel meer in een keurslijf. Je wordt automatisch geassocieerd met de partij waarvoor je in de raad zit, maar ik ben geen ‘partijtijger’ en voel me meer een onafhankelijk waarnemer. Ik vind het fijner als schrijver te analyseren en te beschrijven dan als politicus besluiten te nemen.’’

John Spijkerman is één van de vele vijftigplussers in Nederland die midden in de crisis hun baan verloor en vervolgens niet meer aan de bak kwam. Hij had een mooie baan als lokaal journalist. Door een reorganisatie kwam hij thuis te zitten. Hij wilde niet bij de pakken neerzitten en probeerde zichzelf in beweging te houden. ,,Na mijn ontslag heb ik ervoor gekozen politiek actief te worden omdat ik op zoek was naar een andere richting in mijn leven. Het raadslidmaatschap heeft een gedeelte van mijn leegte opgevuld, maar ik had moeite mezelf te motiveren en voelde me volstrekt overbodig. Waaruit bestond mijn bijdrage nog aan de samenleving? Ik was het heilige vuur kwijt. Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik radicaal in beweging moest komen, radicaal moest breken met wat ik aan het doen was.’’ Spijkerman wil terug naar de situatie toen hij nog actief was als lokaal/regionaal journalist. ,,Ik wil op zoek naar mijn passie omdat ik mijn energie weer wil hervinden van vier jaar geleden. Mijn kracht ligt in het registreren en beschrijven van gebeurtenissen en het met inlevingsvermogen schrijven van verhalen. En ik wil mezelf weer in beweging krijgen na jaren van stilstand”, legt hij uit.

Hij weet nog het moment waarop hij besloot het roer radicaal om te gooien. ,,In september 2017 stond ik aan een tafeltje na een politieke bijeenkomst in het gemeentehuis. Ik had geen zin om me herkiesbaar te stellen en nog vier jaar in de gemeenteraad te gaan zitten en ik miste de journalistiek. Aan dat tafeltje ontstond het idee van een reis door het Verenigd Koninkrijk, vooral vanuit het besef dat ik iets moest doen waar ik blij van word, dat bij me past en waar ik energie van krijg.”

In het najaar van 2016 heeft John Spijkerman al eens verslag gedaan van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. ,,Ik ben drieënhalve week naar St. Louis in de Verenigde Staten geweest. Van daaruit heb ik de Amerikaanse presidentsverkiezingen gevolgd en heb ik ook geschreven over het leven in de stad zelf. Ik deed toen wat bij me paste, wat ik leuk vond. Ik merkte dat dat me veel energie gaf. Ik heb partijbijeenkomsten bijgewoond en ik heb Donald Trump en Bernie Sanders horen spreken. Maar ik heb ook de demonstraties bijgewoond nadat Trump was gekozen. Ik zat middenin een bruisende omgeving. Ik voelde me senang en realiseerde me: ‘Dit is wie ik ben’.’’ Destijds heb ik mijn verhalen niet aan de man proberen te brengen, maar ze alleen op een eigen wordpress weblog gepubliceerd. Ik wilde in beweging komen en dat lukte prima, maar bij terugkomst merkt ik helaas ook dat ik snel weer terechtkwam in een neerwaartse spiraal.”

In het Verenigd Koninkrijk hoopt hij weer werkgeluk te vinden. Hij laat zijn vriendin, familieleden en vrienden achter en is straks op zichzelf aangewezen. ,,Het is een ultieme poging mezelf in beweging te krijgen. Mijn huis verkopen was wat betreft wel een drastische keuze. Maar als je geen passie meer hebt of stilstaat, ga je een beetje dood. Fysiek dan wel geestelijk. Je moet zelf in beweging komen.”

,,Ik wil alle onderdelen van het VK (Noord-Ierland, Schotland, Engeland en Wales ) bezoeken en mensen ontmoeten. Wat vinden ze van de Brexit? Ik wil ook enkele verhalen schrijven over Nederlanders die in het Verenigd Koninkrijk wonen en werken. Ik ben eerder in Engeland, Schotland en Wales geweest, in Noord-Ierland ben ik nooit eerder geweest.  ,,Ik ga eerst de grensplaatsen in Ierland en Noord-Ierland bezoeken. Daarna ga ik naar Schotland, Engeland en Wales.’’

Donderdag 5 april neemt hij de veerboot vanuit Cherbourg in Frankrijk om op 6 april aan te komen in  Rosslare in Ierland. ,,In die havenplaats ben ik 35 jaar geleden ooit eens een dag geweest.’’ John Spijkerman gaat artikelen schrijven en vlogs en blogs bijhouden. ,,In mooie verhalen wil ik mensen portretteren en laten zien wat Brexit betekent in hun dagelijks leven. Wat ik ga tegenkomen, weet ik nog niet, maar de ervaring leert dat de verhalen op straat liggen. Ik wil laten zien dat de werkelijkheid niet zwartwit is. Als ik daarin slaag, is deze trip geslaagd”, besluit hij zijn verhaal.

John Spijkerman is te volgen via talkingaboutbrexit.com